صفحات

۱۳۸۹ تیر ۲۹, سه‌شنبه

قبیله‌های پشتون

قبیله‌های پشتون به چهار گروه اصلی سربان، بتان، غرغوشت و کرلان تقسیم می‌شوند...


در زبان پشتو خِیل به معنی ایل ( و احتمالاً همان واژه خیل ) و زَی به معنی «زاده» است.

آخونزاده - آکاخل - ابراهیم‌خیل – احمدزی – اچکزی – ادوخیل - ارکزی - اروکزَی - استانکزَی - اسحق‌زَی - افریدی – اکبرزی – الکوزی - امرخیل - امین‌زی – اوریاخیل - اوان- بابورخیل – بارکزای - بازی – بنگش – بوندچتنا - بهادرزی – بهیتانی – پودی – پوپلزَی – پیاروخیل - تبیوال – تنولی - تارین‌ها – ترکانی - تره‌کی - سالارزَی - سپای - سلیمان‌خیل - سواتی - سوری - سومیزکیکوی - شتک - شمل‌زی - شلمانی - شهبازخیل – شیرانی - شیرزَی - شینواری – صافی - عثمان‌خیل - علی‌زی - عمرخیل - عمرزَی - فیروزخیل - کاکَر - کتوازی - کریم‌زَی - کاکه‌زَی - کوندی - گادون/جادون - گنده‌پور - گیگیانی - لودی – محبت - محمدزَی - مروت – مشوانی - ملاگوری - مانگل - موسی‌زَی - موسی‌خیل - مومند - جبارخیل - جهانگیری - حکیم‌زَی - ختک - خروتی - خلیل‌ها - چمکنی - داودزَی - درانی - درپه‌خیل - دفتانی - دلازک - دوستی‌خیل - دولت‌زَی - زدران (پشتو: ځدران) - زازَی (پشتو: ځاځی ) - غلزَی/غلجی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر